Sant Janabai yanche abhang
संत जनाबाई यांचे १० निवडक अभंग
ग ये ग विठाबाई । माझे पंढरीचे आई ||१||
संत जनाबाई (अभंग)
भीमा आणि चंद्रभागा | तुझे चरणींच्या गंगा ||२||
इतुक्यांसहित त्वां बा यावें । माझे रंगणीं नाचावें ||३||
माझा रंग तुझे गुणीं । म्हणे नामयाची जनी ॥४॥
नोवरियासंगे वाडियां सोहळा ॥
मांडे, पुरणपोळ्या मिळे अन्न ॥१॥
परीसाचेनि संगें लोहे होय सोनें ॥तयाची भूषणें श्रीमंतांसी ॥२॥
जनी म्हणे जोड झाली विठोबाची ॥दासी नामयाची म्हणोनियां ॥३॥
संत जनाबाई (अभंग)
आंधळ्याची काठी । अडकली कवणें बेटीं ॥१॥
माझिये हरणी । गुंतलीस कोणें रानीं ॥२॥
मुकें मी पाडस । चुकलें भोवें पाहें वास ॥३॥
तुजविण काय करूं । प्राण किती कंठीं धरूं ॥४॥
आतां जीव जाऊं पाहे । धाव घालीं माझे आये ॥५॥
माझी भेटवा जननी । संतां विनवी दासी जनी ॥६॥संत जनाबाई (अभंग)
ज्ञानाचा सागर । सखा माझा ज्ञानेश्वर ॥१॥
संत जनाबाई (अभंग)
मरोनियां जावें । बा तुझ्याचि पोटा यावें ||२||
ऐसें करी माझ्या भावा । सख्या माझ्या ज्ञानदेवा ॥३॥
जावें वोवाळुनी । जन्मोजन्मी म्हणे जनी ॥४॥
गंगा गेली सिंधूपाशी । त्याने अव्हेरिलें तिसी ॥१॥
तरि तें सांगावें कवणाला । ऐसें बोलें बा विठ्ठला ॥२॥
जळ काय जळचरां । माता अव्हेरी लेंकुरा ॥३॥
जनी म्हणे शरण आल्यें । अव्हेरितां ब्रीद गेलें ॥४॥संत जनाबाई (अभंग)
यातिहीन चोखामेळा । त्यासी भक्तीचा कळवळा ॥१॥
संत जनाबाई (अभंग)
त्याचा झाला म्हणियारा । राहे घरीं करी थारा ||२||
देव बाटविला त्यानें । हांसे जनी गाय गाणें ||३||
पाय जोडुनि विटेवरी । कर ठेवूनि कटीवरी ॥१॥
संत जनाबाई (अभंग)
रूप सावळें सुंदर । कानीं कुंडलें मकराकार ||२||
गळां वैजयंती माळा । तो हा मदनाचा पुतळा ॥३॥ गरूड सन्मुख उभा । जनी म्हणे धन्य शोभा ॥४॥
हरिहर ब्रह्मादिक । नामें तरले तिन्ही लोक ॥१॥
संत जनाबाई (अभंग)
ऐसा कथेचा महिमा | जाली बोलायाची सीमा ||२||
जपें तर्फे लाजविलीं । तीर्थं शरणागत आलीं ॥३॥
नामदेव कीर्तनीं । ध्वजा आल्या स्वर्गाहुनी ||४||
वेदश्रुति देती ग्वाही । जनी म्हणे सांगूं काई ||५||
देव भावाचा लंपट । सोडुनि आलासे वैकुंठ ॥१॥
संत जनाबाई (अभंग)
पुंडलीकापुढे उभा । समचरणाची शोभा ||२||
हातीं चक्र पायीं वांकी । मुख भक्तांचे अवलोकी ॥३॥
उभा बैसेना सर्वथा । पाहे कोर्डे भक्तकथा ॥४॥
सर्व सुखाचा सागर । जनी म्हणे शारंगधर ॥५॥
वैकुंठीचा हरी । तान्हा यशोदेच्या घरीं ॥१॥
संत जनाबाई (अभंग)
रांगतसे हा अंगणी । माथां जावळाची वेणी ॥२॥
पायीं पैंजण आणि वाळे । हातीं नवनीताचे गोळे ॥३॥
धन्य यशोदा माय । दासी जनी वंदी पाय ॥४॥
